همایون

متن ترانه ایران من

نام تو پر از خاطره هاییست
که صد قرن از حادثه ها و تب ایام گذشتست
سرسبزترین سرخی فردای سپید است
رازی که به پیشانی کوه و دل دشت است
رازی که به پیشانی کوه و دل دشت است …
در فرش و خط و نغمه در شعر و ترانه
فرهنگ و زبان گویش هر کوی و کرانه
در خشت و در آیینه در ترمه و کاشی
شوقیست که تو هستی و ذوقیست که باشی
ایران من ای ریشه ی من برگ و بر من
با نام تو تاریخ پر است از اثر من
ایران من ای عشق من ای دار و ندارم
جان از تو گرفتم به که جز تو بسپارم
از عمق خلیج فارس تا اوج دماوند
تفتان و سرخس و ارس و زاگرس و اروند
هر قوم وطن صف شکن روز مباداست
نام تو خروشانی و آرامش دریاست
ایران من ای ریشه ی من برگ و بر من
با نام تو تاریخ پر است از اثر من
ایران من ای عشق من ای دار و ندارم
جان از تو گرفتم به که جز تو بسپارم