امید در بحران

متن ترانه تحمل

پیش تو یه کوهیم که دل به برف و سرما داده
منو با سردی نگاه کن که تحملم زیاده
پیش تو یه برگیم که توی مشت خشم باده
منو آواره ترم کن که تحملم زیاده
پشت بعضی اشتباه ها گاهی هیچ اراده ای نیست
که نگهداری از عشق کار خیلی ساده ای نیست
رنجشی میون ما هست که نشونه ی علاقه است
با یه رگبار ملایم دریا که نمیره ازدست
گاهی تو تموم عمرت یکی تنها پیدا میشه
که دلت میخواد کنارش زندگی کنی همیشه
همینه که حفظ یک عشق ارزش سختی رو داره
هرکی عاشقه امید لمس خوشبختی رو داره
مثل طوفان شدی و من شن یه کویر ساده
ببرم هرجا که میخوای من تحملم زیاده
من تحملم زیاده چون برای من عزیزی
نمیخوام حتی یه لحظه اشک دلتنگی بریزی
پشت بعضی اشتباه ها گاهی هیچ اراده ای نیست
که نگهداری از عشق کار خیلی ساده ای نیست
رنجشی میون ما هست که نشونه ی علاقه است
با یه رگبار ملایم دریا که نمیره ازدست